Doliną Jamnicką na Jarząbczy

Szlak ciekawy krajobrazowo. Długość trasy 9,5 km, 1250 m różnicy wzniesień — 4.30 godz. Zn. niebieskie, pod koniec zielone. Od wylotu Doi. Raczkowej (Wąskiej, Raćkova dolina, 885 m) d. 188 do Zahradek (1320 m) — 7,6 km, 2.30 godz. 80 m za potokiem od zn. niebieskich odchodzi w prawo szlak znakowany zielono. Wiedzie on czas jakiś przez rzadki, zniszczony wypasami las górnoreglowy (drzewa niskie i krępe), a następnie przez kosodrzewiny i murawy. Wyżej kierunek wyznacza żleb opadający spod grani — teren jest b. stromy, a podejście nużące. Po osiągnięciu grzbietu podchodzimy nim razem z d. 37a w zakosy przy krawędzi grani — na prawo od wielkich głazowisk pokrywających pd.-zach. stok Jarząbczego. Ładne widoki na obydwie strony głównego grzbietu Tatr. 9,5 km Jarząbczy Wierch (Hruby vrch, 2137 m). Z Zahradek 2 godz. (41.35 godz.), od wylotu Doi. Raczkowej 4.30 godz. (43.45 godz.). W kierunku pd. zbiega ze szczytu d. 187c. turystom zakątki. Długość trasy 7,5 km, różnica wzniesień 1300 m — 4.30 godz.. Początkowy odcinek b. mylny. Zn. zielone. Od przyst. ĆSAD u wylotu Doi. Raczkowej (Wąskiej, Raćkova dolina) do mostu na Raczkowym Potoku i z powrotem na drugą stronę. Naprzeciwko Domu Wypoczynkowego im. Janka Kraka razem z d. 176c stromo w górę (2 zakosy) a potem prawie poziomo 0,5 km na skraj pastwisk zw. Radziszcze (Radiśte — obecnie budowa drogi i ośrodka wczasowego). U kolana nowej drogi (uwaga) nasz szlak skręca w prawo i lasem dochodzi do żlebu (wyżej wody już nie będzie). Po przekroczeniu potoczku podchodzimy długo monotonnymi zakosami stromą leśną uboczą zw. Horzyca. W 1.30 godz. (4-1.10 godz.) od początku drogi osiągamy pełną kwiecia polankę zboczową również zw. Horzyca (Horica, ok. 1500 m). Stoi tu solidny szałas, w którym mogą zanocować 4 osoby. Dalej w górę przez rzednący las, a potem wśród kosówek i rozrzuconych w nich samotnych drzew na grzbiet zw. Klinowate (Klino- vate, punkt pomiarowy 1561 m) — od polanki 35 min. (4-25 min.), od wylotu Doi. Raczkowej 2 godz. (4-1.30 godz.). Z wyrąbanego w ogromnych kosówkach chodnika otwiera się w pewnym miejscu wspaniały widok na Dol. Jamnicką, śmiały grzebień Otargańców, ciężką sylwetkę Bystrej (2248 m) i daleką grupę Krywania (2494 m). Ścieżka wiedzie dalej przez łany kosodrzewiny, tworzącej tu jeden z największych kompleksów w całych Tatrach. Na sporym obszarze jest ona spalona, a gąszcz białych kikutów wywiera niesamowite wrażenie. Gdy kosówka się kończy, szlak wiedzie w górę grzbietem wśród rozległych muraw. 5 km Mały Baraniec, zw. także Hrubym (Mały Baranec, Mladky, 1949 m). Od Klinowatego 1.15 godz. (4-50 min.), od początku drogi 2 godz. Szczyt tworzy obszerną kopę, pociętą bruzdami tektonicznymi. Warto tu zabawić dłużej, znikąd bowiem *widok na Doi. Jamnicką nie jest tak pouczający i ciekawy. Rozległa jest również panorama szczytów. Grzbiet obniża się dalej siodłem 1925 m, z którego ku wsch. opada trawiasty żleb (możliwość zejścia). Kolejny garb ma kształt regularnej piramidy i zw. jest Klinem (2048 m). Dalej grzbiet jest na pewnym odcinku poziomy, a z obu jego stron zieją czeluście dolin — Jamnickiej (od wsch.) i Tarnowca (od zach.), zw. tak od wsi Tarnowiec (Trnovec), położonej na pn. zach. od Mikulasza. Grzbiet zwęża się w grań i dźwiga się stromiej — ostrzejsze partie skalne obchodzimy od lewej. Wyżej szlak omija również 2 skaliste garby, tzw. Szczerbawy (Śtierbavy, 2149 m), schodząc na szeroką przełęcz pod kopą szczytową Wielkiego Barańca. Po przerośniętych mchem i porostami trawnikach halnych stromo w górę. 7,5 km Wielki Baraniec, zw. też Barańcem lub Wielkim Wierchem (Baranec, Vel’ky vrch, 2184 m) — z Małego Barańca 1.30 godz. (4-1 godz.), od wylotu Doi. Jamnickiej 4.45 godz. Połączenie z d. 192. Ze szczytu roztacza się kapitalny **widok.