Steżki (Steżky, 1529 m). Rozłożysty, pokryty lasami masyw przyrośnięty od pd. wsch. do Tatr Bielskich, oddzielony od nich przełę¬czą Czerwona Glinka (Cervena hlina, ok. 1390 m). Podstawa zajmuje obszar 4,5 km2. Od pd. i pd. wsch. granity, od pn. permskie piaskowce kwarcytowe. W grzbiecie 2 wierzchołki oddalone od siebie o 0,8 km— pn.-zach. nosi nazwę […]
Salatyński Wierch i Starofobociański Szczyt
Salatyński Wierch, Salatyn (Salatin, Salatinsky vrch, 2050 m). Najpotężniejszy masą szczyt Tatr Orawskich, ostatni od zach. dwu¬tysięcznik tatrzański. Od pd. wsch. oddzielony płytką przełęczą.Wspinaczkowo interesująca jest głównie w zimie. I wejście na szczyt: K. Tetmajer i T. Żeleński-Boy z tow. i przew. (m. in. K. Bachledą) 1892. I wejście zimowe: E. Dubke i A. Martin […]
Rumanowy Szczyt i Rysy
Rumanowy Szczyt (Rumanov śtit, 2428 m). Dwuwierzchołkowa niezbyt wybitna baszta w grzbiecie Tatr Wysokich. Ku Doi. Kaczej opada 600-metrową ścianą pn.-wsch. — „jedną z najwspanialszych ścian tatrzańskich” (W. H. Paryski 1962). I wejście J. Chmielowski z K. Bachledą i J. Bachledą Tajbrem 1902, w zimie taternicy spiscy 1914. Środek słynnej pn.-wsch. ściany rozwiązali T. Bernadzikiewicz […]
Rohatka i Rosocha
Rohatka (Prielom, 2288 m). Skalna szczerba w grzbiecie głównym Tatr Wysokich między Małą Wysoką a Dziką Turnią, powstała w wąskiej strefie mylonitów. Przejście turystyczne, mniej jednak popularne od pobliskiego Polskiego Grzebienia. Pierwszym znanym turystą był K. Kalchbrenner z tow. 1864. I wejście zimowe 1911 (przejście 1913). Szlak przeprowadziło 1912 MTE. Nazwa wywodzona jest od węgierskiego […]
Rohacz Ostry i Rohacz Płaczliwy
Rohacz Ostry (Ostry Rohać, 2084 m, 2072 m). Pn.-wsch. z dwu szczytów Rohaczy, jeden z najpiękniejszych w Tatrach Zachodnich. Wierzchołek rozłupany Rohacką Szczerbiną, w której ujawnia się przecinające cały masyw pojęcie ze strefą mylonitów (S. Kreutz 1925 i J. Młodziejowski 1934 widzą w nim przedłużenie rowów zboczowych na Smreku). Ciemne granity. Pn. ścianę przeszedł jako […]
Przełęcz pod Kopą i Rakuska Czuba
Przełęcz pod Kopą (Kopskć sedlo, 1749 m). Szerokie trawiaste siodło oddzielające Tatry Wysokie (Jagnięcy Szczyt) od Tatr Bielskich (Szalony Wierch). Od pd. wsch. Wyżnia Przełęcz pod Kopą (1780 m), oddzielająca wal Kopy Bielskiej. Oba obniżenia powstały w miękkich utworach dolnotriasowych. Białe granity. W zimie zwiedzany od 1906. Atrakcyjne tereny narciarskie — projekt wyciągu. Rakuska Czuba […]
Pośredni Wierszyk i Przełęcz pod Chłopkiem
Pośredni Wierszyk. 2-kilometrowa pn.-zach. grań Koprowego Wierchu, rozdzielająca doliny Hlińską i Piarżystą. Na pd.-zach. zboczach piękny starodrzew gómoreglowy, przekraczający wysokość 1600 m. Znana podhalańskim myśliwcom ostoja kozic — „po Pośrednim Wierchu (…) chodzą kierdelami jak owce” (K. Tetmajer). Przełęcz pod Chłopkiem, Mięguszowiecka Przełęcz (2307 m). Siodło wytworzyło się w szerokiej strefie mylonitów, stąd bogactwo flory […]
Nowy Wierch i Opalony Wierch
Nowy Wierch (Novy vrch, 2009 m). Niezbyt wybitny szczyt w grani Tatr Bielskich, najdalej na pn. wysunięty dwutysięcznik tatrzański. Wierzchołek wysyła ku pn. grzbiet z turniami zw. Kominy (limby). Blok szczytowy tworzą wapienie murańskie. Siedlisko pomurnika. Na zboczach połacie pralasu. Kilka jaskiń znanych ze znalezisk arktycznej fauny kopalnej — zapewne z okresu ostatniego zlodowacenia (badania […]
Nosal
Nosal (1206 m). Popularny szczyt reglowy zbudowany z dolomitów środkowotriasowych, tworzących w pd.-zach. stoku urwiste turniczki (pod nimi usypiska piargowe). Jeszcze w połowie XIX w. lasy bukowe. Bogata fauna, stale ryś, sporadycznie nawet niedźwiedź; główna w Tatrach Polskich ostoja puchacza. Wierzchołek był już w 1 poi. XIX w. celem wycieczek z Kuźnic. W r. 1883 […]
Miedziane i Mięguszowiecki Szczyt
Miedziane (2233 m). Masywny wierch na zach. od Morskiego Oka. Partie skalne i upłazy. Jedna z głównych w Tatrach Polskich ostoi kozic. W w. XVIII prace górnicze. Pierwsze zanotowane wejście: F. Herbich 1832. Piękny widok ze szczytu uwieczniono w słynnej „panoramie Tatr”, namalowanej w 1. 1894-96 i wystawionej w Warszawie 1896-99 (wymiary płótna: 115xl6m). Nazwa […]