Bystra i Cichy Wierch

Bystra (Bystra, 2248 m). Najwyższy szczyt Tatr Zachodnich, 0,6 km na pd. od grzbietu głównego, z którym łączy ją graniczny Błyszcz (2158 m). Łupki krystaliczne przewarstwione białym granitem. Zbocza osiągają wysokość 600 m i są wypasane po sam wierzchołek. Wejścia dawne (G. Wahlenberg 1813 ?), w 2 poł. XIX w częste (wyłącznie ze strony polskiej). I znane wejście w zimie: K. Bachleda i A. Świderska 1905. W literaturze do ok. 1880 cały masyw zw. „Pyszną” („Pysna Mons“ na mapie B. Hacqueta 1796, choć „Bistro” u M. Bela 1736 i „Bistro H“ u R. Zannoniego 1772). Cichy Wierch (Tichy vrch, 1980 m). Mało wybitny szczyt rozpoczynający gniazdo Kop Liptowskich — najdalej na wsch. wysunięty szczyt Tatr Zachodnich. I wejście zimowe: narciarze z krakowskiej SN AZS 1912. Nazwa od Dol. Cichej.