Szlak ten przeprowadziło MKE w l. 1893-94 jako 2-metrową drożytę konną, którą miała zastąpić projektowana szosa do Podbańskiej. Szosę zbudowano dopiero w l. 1957-66 i ona przejęła obecnie komunikacyjne funkcje ścieżki, która zeszła do roli chodnika spacerowego. 9 km, różnica wzniesień 170 m — 2.15 godz. Zn. zielone. Od placyku u pd.-zach. brzegów Szczyrbskiego Jeziora (Śtrbske pleso, 1346 m) zrazu równolegle do d. 170 — w dół ku zach. 1,2 km wysokopiennym lasem. Porasta on usianą blokami niezwykle stromą pd. skarpę największego po pd. stronie Tatr spiętrzenia moren, przy którego krawędzi leży Szczyrbskie Jezioro. Szlak wiedzie dalej różnowiekowym lasem, wgłębiając się dużą pętlą w płytką dolinkę Mokry Kąt, gdzie na wysokości 1325 m biją okresowe źródełka, dawniej zw. „Źródłami Kacwińskiego”. Zatoczywszy łuk w prawo wchodzimy ponownie na spadzistą skarpę płaszcza morenowego, tu już przynależnego do systemu Doi. Furkotnej. Na pn. szczyty gniazda Krywania, skąd przyniosły kiedyś lodowce leżące przy szlaku wanty. Minąwszy następne źródło podążamy nadal ku zach. — wysoko ponad pasem szosy. Z prawej pozostają w sporej odległości małe Rokitowe Stawki (Rakytovske plieska, 1307 i 1314 m). 4 km Biały Wag (Biely Vah, ok. 1180 m). Znad Szczyrbskiego Jeziora 1 godz. Ścieżka przekracza kilka mostków na łączących się tu strugach potoków Furkotnego i Wielkiego Złomiskowego.