Dol. Złomisk (dolina Złomisk) jest najrozleglejszym z rozgałęzień Dol. Mięguszowieckiej. Ma ona 3 km długości i 4,5 km2 powierzchni (bez mała 1/3 całego obszaru Doi. Mięguszowieckiej). W górze rozwidla się w 3 dolinki boczne, stanowiące kształtne kotły polodowcowe. Odwadnia ją Zmarzły Potok, w którym pstrągi dochodzą do wysokości 1525 m, co jest jednym z 2 najwyższych zasięgów w Tatrach. Nazwa doliny pochodzi od gwarowego słowa „lotniska” — pola złomów. „Podziwiam trafność nazwy, jaką nadali tej dolinie górale” — pisał w r. 1888 poeta F. H. Nowicki. W r. 1923 utworzono tu rezerwat w celu ochrony kozic. Szlak w głąb doliny był kiedyś wyznakowany, w jej dolnej części z końcem XIX w. myśliwskie ścieżki budował Ch. Hohenlohe. Perć kluczy na środkowym piętrze z obu stron Zmarzłego Potoku, a następnie wznosi się skośnie w prawo trawiasto-skalistym zboczem.