Perć na słynną przełęcz, wiodąca przez mało znaną turystom Dol. Złomisk, „łączącą —jak pisze dawny przewodnik — w harmonijny sposób słoneczność południowych dolin tatrzańskich ze wzniosłością górnego świata skał”. 4 km, 730 m różnicy wzniesień — 3godz. Trudności zależne od stanu zaśnieżenia. Bez znaków. Od schroniska przy Popradzkim Stawie (Popradske pleso, 1494 m) do pn. zatoki, gdzie uchodzi deltą Zmarzły Potok. Przekroczywszy jego odnogi, parę minut „Magistralą” od której wśród kosówek odłącza się w lewo chodnik wiodący w Dol. Złomisk. Nim równolegle do potoku 20 min. do mostku, przez który na pn. brzeg. Teren podnosi się teraz stromiej, a ścieżka wiedzie zakosami przez strefę górnej granicy lasu (piękne drzewostany świerkowo-limbowe), wyżej zaś wśród kosodrzewin i muraw. Perć zatraca się w rozległym blokowisku, orientację ułatwia jednak szum potoku, do którego znów się zbliżamy. Trawiastym zboczem w górę na plaśnie środkowego piętra Doi. Złomisk (1825 m), stanowiące zakątek o dużym uroku. Od Popradzkiego Stawu 2 km — 1.15 godz.