Jamnicka Przełęcz i Jarząbczy Wierch

Jamnicka Przełęcz (Jamnicke sedlo, 1909 m). Niegłęboka przełęcz w grzbiecie głównym Tatr Zachodnich między Wołowcem a grupą Rohaczy. Powstała w strefie miękkich łupków, zmielonych na linii przesunięć mas skalnych. Nazwę (od Doi. Jamnickiej) wprowadzono 1948 za M. Janośką. Jarząbczy Wierch (2137 m). Wyniosły szczyt na osi Dol. Jarząbczej. Wierzchołek wznosi się 100 m na pd. od grzbietu głównego. Granity i skały metamorficzne. Na pn. stokach rowy zboczowe w 4 poziomach (1845-2050 m). Interesująca flora roślin niższych. Ostatnio dość liczne kozice. I wejście zimowe 1910 (narciarze ZON). Nazwa poprzez halę od góralskiego rodu Jarząbków, może identyczna z „Iarszembina“ na mapie B. Hacqueta (1796). Dawniej też Hruby Wierch.