Szatan i Szczyrbski Szczyt

Szatan (Satan, 2416 m). Najwyższy i najbardziej wyróżniający się szczyt w Grani Baszt, łatwiej dostępny od Doi. Młynicy. I wejście ok. 1880 J. G. Pawlikowski i M. Sieczka, w zimie 1906. W kwietniu 1960 r. we wsch. urwiskach zginęło w lawinach 3 taterników z Poznania. Nazwa ma oparcie w legendach, wg których w noc świętojańską na wierzchołek zlatują się diabły, a w Szatanim Żlebie zły duch strzeże cennych kruszców, rażąc śmiałków kamieniami. Notuje ją m. in. J. Buchholtz 1751. W w. XIX też „Sacyn“. Szczyrbski Szczyt (Strbsky śtit, 2385 m). Regularny w kształtach szczyt w głównej grani odgałęzienia Krywania, na osi Doi. Młynicy. I znane wejście turystyczne L. Petrik z tow. i przew. A. Rusńśkiem 1892. Zimą E. Baur i A. Martin 1906. Wejście nową drogą od pn. H. Dłuskiej i I. Pawlewskiej (1908) zapoczątkowało samodzielne taternictwo kobiece. Nazwa (w w. XIX Szczerbski Wiercfc) poszła od Doi. Szczyrbskiej (obecnie Doi. Mlynicy), która do 1947 należała do „chotaru” wsi Szczyrba (Śtrba).