Świnica

Świnica (2300 m). Wyniosła dwuwierzchołkowa piramida skalna królująca nad Doi. Gąsienicową, pierwszy od zach. wybitny szczyt w grzbiecie Tatr Wysokich. Zwornik dla 9-kilometrowej Orlej Grani. W nieco niższym (2291 m) wierzchołku pn.-zach. kulminuje 350-metrowa ściana północna. W grani wsch. wyodrębnia się kilka turni: Gąsienicowa (2280 m), Niebieska (ok. 2262 m) i Zawratowa (2245 m). Żlebem na pd. zach. spadają ogromne lawiny. Na niższy wierzchołek wchodzono przy pomiarach — może już w w. XVIII. Główny zdobył w r. 1867 M. Sieczka, by w godzinę później wprowadzić nań 3 taterników (m. in. E. Janotę). Świnica uchodziła wtedy jeszcze za „najwyższy szczyt Tatr Nowotarskich”. Dużym wyczynem było I wejście zimowe — w samotnej wspinaczce 30 XII 1907 (J. Maślanka). W 1. 1902-12 dyskutowano projekt kolejki „na Świnicę”. Ze znanych osób wchodzili na szczyt m. in. K.Tetmajer, J. Marchlewski, M. Skłodowska-Curie, W.I.Lenin.