Rumanowy Szczyt i Rysy

Rumanowy Szczyt (Rumanov śtit, 2428 m). Dwuwierzchołkowa niezbyt wybitna baszta w grzbiecie Tatr Wysokich. Ku Doi. Kaczej opada 600-metrową ścianą pn.-wsch. — „jedną z najwspanialszych ścian tatrzańskich” (W. H. Paryski 1962). I wejście J. Chmielowski z K. Bachledą i J. Bachledą Tajbrem 1902, w zimie taternicy spiscy 1914. Środek słynnej pn.-wsch. ściany rozwiązali T. Bernadzikiewicz i B. Chwaściński 1932. Nazwa poprzez Doi. Rumanową — na cześć przewodnika J. Rumana-Driećnego mł. (w polskich drukach 1900). Rysy (2503 m). Najwyższy szczyt polski, piętnasty na liście w Tatrach. Z 3 wierzchołków, granicznym jest zach. (2499 m). Na wsch. opada 500-metrowa ściana (drogi wspinaczkowe). Wierzchołek po¬rasta niezwykle bogata flora: w pasie 2483-2503 m znaleziono tu jeszcze 63 gatunki roślin kwiatowych („szczyt Rysów jest naprawdę botanicznym unikatem” — pisze L. Paclova 1966). Z racji korzystnego usytuowania, Rysy cieszą się opinią najlepszego w Tatrach punktu widokowego, są też od ok. 1875 r. jednym z najliczniej odwiedzanych szczytów Tatr. I znane wejście: E. Blasy i J. Ruman st. 1840; w zimie: T. Wundt i J. Horvay 1884. W r. 1899 zwiedziła szczyt M. Skłodowska- Curie z mężem, w 1. 1913-14 bywał tu W. 1. Lenin (tablica). W 1. 1931-33 powstało pod Wagą małe schronisko słowackie. 1957 ĆSM zapoczątkował doroczne międzynarodowe zloty młodzieży na Rysach. Nazwa szczytu wywodzi się od śnieżnego pn. żlebu i jest częściej notowana od r. 1855.