Jaworowy Szczyt i Jaworowy Szczyt Mały

Jaworowy Szczyt (Javorovy stit, 2417 m). Wybitny szczyt w grzbiecie głównym Tatr Wysokich między dolinami Staroleśną i Jaworową, ku której opada wspaniałą 400-metrową ścianą. Na pd.-wsch. ramieniu charakterystyczny kamienisty taras. I znane wejście 1897 — krakowianin K. Englisch z matką i J. Hunsdorferem st., w zimie — G. Komarnicki z tow. 1911. Pn. ścianą wiodą słynne drogi W. Stanisławskiego z r. 1932, wielkim osiągnięciem było jej przejście zimowe (Z. Korosadowicz i J. Staszel 1933). Nazwa od Doi. Jaworowej — długo nie ustalona (Wielki Kolbach, Jaworowe Turnie, Jaworowe Sady itp.). Jaworowy Szczyt Mały (Mały Javorovy śtit, 2385 m). Niższy z 2 Jaworowych Szczytów, oddzielony szczerbą Rozdziela. Zwornik dla pięknej grani Jaworowych Turni (Javorove veże, 2291 m) i całego 10-kilometrowego grzbietu Szerokiej Jaworzyńskiej. I wejście K. Englisch z matką i J. Hunsdorferem st. 1902. W zimie 1913. O I przejściu wspaniałej pn. ściany (G. i R. Komarniccy 1911) pisał „Taternik”, że jest to „największy czyn, jaki się dotychczas pod tatrzańskim niebem dokonał”. Spod wierzchołka Wielkiej Jaworowej Turni ogromne obrywy kamienne.