Gęsia Szyja i Gierlach

Gęsia Szyja (1490 m). Lesisty szczyt reglowy. Część wierzchołkową tworzą dolomity triasowe, obrywające się 15-metrowymi skał¬kami. Na stokach ostoje i tokowiska głuszców. Szczyt słynie jako punkt widokowy („sto szczytów i przełęczy”), rozsławiany od 1878 przez T. Chałubińskiego. Nazwa ludowa ogranicza się do długiej trawiastej „szyi”, jaką Rusinowa Polana wsuwa na wsch. grzbiet masywu. Gierlach (Gerlach, Gerlachovsky śtit, 2655 m). Potężny masyw wyrastający ku pd. z grzbietu głównego Tatr Wysokich — najwyższe wzniesienie Tatr i całego luku Karpat. Zwornik stanowi Zadni Gierlach, oddzielony Przełęczą Tetmajera (ok. 2590 m). W pd. zboczach Kocioł Gierlachowski, jeden z najlepiej wykształconych kotłów lodowcowych w Tatrach. Średnia roczna ciepłota szczytu wynosi —6°. W obrębie wierzchołka występuje ok. 20 gatunków roślin wyższych, z czego 9 przekracza wysokość 2650 m. Dopiero pomiary L. Greinera z 1837 r. wykazały, że Gierlach jest najwyższy w Tatrach, ale jeszcze w 2 poł. XIX w. za wyższe uchodziły Łomnica i Krywań. O pierwszych wejściach brak pewnych danych (Z. Bośniacki i W. Grzegorzek 1855 ?). I wejście zimowe 1905 (zespół polsko-węgierski J. Chmielowski, K. Jordan i przewodnicy). Nazwa od wsi Gierlachów, poprawnie używa jej już M. Steczkowska (1858). 1896 Węgrzy wprowadzili zmianę na Ferencz József csucs, od 1918 przejściowo rekordy długości zjazdu z pomocą zestawu alpejskiego (450 m). Nazwę Kazalnicy zanotował pierwszy M. Karłowicz 1895.