Doliną Juraniową Na Bobrowiecką Przełęcz

Szlak dziwów przyrody i pamiątek przeszłości. Przemierza dolną część Dol. Juraniowej wraz z jej osobliwą Cieśniawą, a potem wiedzie grzbietem obramiającym ją od pd. zach. Długość trasy od Orawie 8,5 km, 550 m różnicy wzniesień — 3.30godz. Zn. czerwone. Od schroniska w Orawicach (Oravice, 802 m) kilka 222a minut do rozdroża. W kierunku pd.-wsch. odgałęzia się tu zbudowana w 1. 1962-63 droga bita, wiodąca w płytką Doi. Cichą Orawicką (Ticha dolina), którą płynie powolna (jak na góry) i kręta Cicha Woda Orawicka. Mijamy obozowisko turystyczne, za mostem odłącza się w lewo d. 202c. Droga wznosi się łagodnie przez rozległe łąki, a turysta z Polski z trudem identyfikuje znajome wierchy. Po lewej pastwisko Ciche (na nim jałowiec 3 m wysokości), dalej z lewej Krowiarczysko, z prawej Polana Dunajowa. 2,5 km przyst. ĆSAD „Tichń Dolina“ (835 m) — dochodzą tu tylko niektóre autobusy. Pieszo z Orawie 45 min. (4-35 min.). Zn. czerwone opuszczają drogę bitą, przekraczając Cichą Wodę i rosnący wzdłuż niej olszowy lasek. Wędrujemy teraz 15 min. w kierunku pd. przez dużą Szata- nową Polanę, od wsch. ograniczoną Białym Potokiem. Wiosną na tutejsze polany wysypują się lany krokusów, jesienią zaś kwitną na nich liczne zimowity.