Błyszcz i Bobrowiec

Błyszcz (2158 m). Słabo wyodrębniony pn. wierzchołek masywu Bystrej, wiążący ją z grzbietem głównym. Skaliste pn. zbocze ma 400 m wysokości. Zwiedzany od dawna, w w. XIX wraz z Bystrą zw. był „Pyszną”. Właściwą nazwę upowszechnił przewodnik W. Eljasza (od 1870). D. 180, 182, 185. Bobrowiec (1663 m, wg nowych map 1665 m). Wyniosły masyw w zach. ograniczeniu Doi. Chochołowskiej, zbudowany głównie z dolomitów i geologicznie przynależny do tzw. pasma reglowego. Na wsch. wysuwa 2-kilometrowy grzbiet po pd. stronie zjeżony Mnichami (ok. 1510 m), zakończony Czołem Chochołowskim (jaskinie — m. in. Szczelina Chochołowska 2500 m długości). W rejonie Mnichów, zbudowanych z bryłowatych dolomitów, projektowany jest rezerwat geologiczno-florystyczny (m. in. modrzew ponad górną granicą lasu — por. d. 130e). W zach. stoku czynne były w 1. 1808 — ok. 1850 kopalnie rudy żelaza — zakopiańska i orawska („Jambur”).